Wi sünd säker, Sei hebben de hochdütschen Sieden all läst. Dorüm bruken wi hier nich allens wedderhalen. Wenn nich, denn möten Sei äben torüch und dor noch eis nachkieken.
 |
| So süht dat ut bi uns |
Sei ward'n nu weiten, dat Röbel in oll Mekelbörg liggt un dor ward klor Platt rädt. Dat is wohr! Äwer hier in Röbel is dat ok nich anners as in anner Urten: De Ollen drapen sick up de Strat und vertellen sick wat in ehr leiw Muddersprak, äwer tomeist räden de Lüd Hochdütsch, orrer Dengelsch, orrer wie disse niege Snackerie woll heiten mag.
Sei war'n denn sülbig marken, dat dat noch männig Lüd gifft, de Platt snacken. Dorüm hebben wi uns dacht, dat wi för Sei 'n poor Saken tosåmen söken, de mit Platt tau daun hebben.
Dor bruken sei blot mol dörch de Stadt lopen und sick dei Stratennåmen antaukieken: Achter dei Muer, Hanne-Nüte-Strat, un so wieder. Dor is taun Biespill ok de grote Schün mit väl Tradischjon in Bollewick, gliek um de Eck, un in Röbel gifft dat ne olle Möhl (nich de ünner Hempels Sofa, nee, ne Windmöhl!). Denn wir in Röbel ok mol en Bahnhof mit en berühmten Tog. Twors is dor nich miehr väl vun tau seihn, äwer wi hebben noch en Isenbåhn-Verein, Hei-na-Ganzlin het de. Un denn will'n wi Korl Lehmann nich vergäten, den ollen eenarmigen Utroper, wekker en Röbelschet Originål wäst is un öwer den dat jedet Johr en niegen Kalenner mit Läuschen und Högerie gifft.
Un Röbel is jo ok ne olle Ackerbürgerstadt und dorüm kann en noch Buern seihen, de mit Pierd un Wagen an' hellerlichten Dag dörch den Stadt fohrn un den Vekehr uphollen und sick gor nix dorbi denken.
Klickern Sei wedder mol hier rin! Dat ward noch miehr tau kieken gäben.
Un wenn Sei uns' Ferienwahning, de middenmang liggt, meiden un sülben dörch de Stadt ströpern willn, man tau!
Tschüß & moken Sei dat gaud!
